NATURALNE LECZENIE NOWOTWORÓW

Jesteś tutaj: Główna> Zdrowie> Naturalne leczenie nowotworów

NATURALNE METODY NA RAKA




Naturalne sposoby na raka - wstęp
Związki antyrakowe i dieta antynowotworowa w ujęciu medycyny Zachodu
Diety na raka wg medycyny chińskiej
Zioła w onkoterapii - naturalne wspomaganie leczenia choroby nowotworowej
Wpływ umysłu i ćwiczeń mentalnych na zdrowie - w tym na nowotwory
Chińskie ćwiczenia zdrowotne jako wspomaganie w chorobie nowotworowej

Naturalne sposoby na raka - wstęp

Naturalne sposoby na raka - wstęp

Nowotwory to plaga naszych czasów. W związku z tym, że coraz więcej osób zgłasza się do mnie z tym problemem, postanowiłam stworzyć podstronę dotyczącą naturalnego wspomagania w chorobie nowotworowej. Jej celem jest ukazanie Ci, jak wiele sam (obok leczenia medycznego i bioterapeutycznego) możesz uczynić w profilaktyce nowotworowej oraz we wspomaganiu leczenia różnych form raka.

Stosowanie się do wymienionych poniżej zasad i wiedzy wydatnie zwiększa szansę na zachowanie zdrowia i wyzdrowienie. Ponadto stanowczo obniża stres związany z chorobą, gdyż wiesz, że przynajmniej częściowo możesz wpływać na swoje życie i samopoczucie (badania wykazały, że świadomość niemożności wpływu na swoje życie powoduje silny i niszczący odporność na choroby stres - świadomość własnego wpływu go niweluje obniżając poziom stresu i tym samym wzmacniając organizm).

Podstrona będzie poszerzana o kolejne wiadomości.
Jeśli chodzi o badania naukowe, posługiwałam się cytatami naukowców (napisane kursywą).
Do góry

Związki antyrakowe i dieta antynowotworowa w ujęciu medycyny Zachodu

Związki antyrakowe i dieta antynowotworowa w ujęciu medycyny Zachodu

prawidlowe ozywianie Jakie są przyczyny nowotworów? Większość badań wskazuje, że tylko około 20% nowotworów ma uwarunkowania genetyczne i inne wewnątrzustrojowe, a 30% jest spowodowane paleniem tytoniu. Czynniki żywieniowe natomiast są przyczyną aż 35% nowotworów, a więc zwiększają ryzyko zachorowania w podobnym stopniu jak palenie tytoniu.

Światowy Fundusz Badań nad Rakiem zaś w raporcie opublikowanym pod koniec 2003 roku stwierdza, że 40%. zachorowań na raka można zapobiec poprzez zdrowe odżywianie się i pozbycie się nadwagi.

Odpowiednia dieta ma bardzo duże znaczenie nie tylko w profilaktyce, ale także we wspomaganiu leczenia choroby nowotworowej. Jest to związane z tym, że pewne produkty pokarmowe zawierają związki mogące zapobiegać rakowi lub go zwalczać. Poniżej zamieściłam wykaz niektórych tych związków oraz ich naturalne źródła.

Polifenole - hamują rozwój komórek nowotworowych. Zawierają je: warzywa kapustne: brokuły, jarmuż, kapusta, kalafior oraz rzodkiewka. Brokuły i kalafior mają szczególne znaczenie przy wspomaganiu leczenia nowotworów płuc i jelit (badania naukowe wykazują, że regularne spożywanie kiełków brokułów zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwory płuc ażo 36%). Brokuły mają też duże znaczenie we wspomaganiu leczenia raka piersi oraz w zapobieganiu tej chorobie.

Glukozynolany - hamują rozwój nowotworów związanych z nieprawidłową gospodarką hormonalną u kobiet (nowotwory jajnika i macicy, w tym szyjki macicy oraz piersi). Zawarte są w warzywach kapustnych.

Likopen - również ma działanie przeciwnowotworowe. Znajduje się on w pomidorach i czerwonych grejpfrutach.

Flawonoidy - zapobiegają nowotworom i pomagają hamować jego rozwój. Znajdują się w owocach jagodowych, takich, jak: maliny, truskawki, jeżyny, borówki, porzeczki.

Siarka - dużo tego związku jest w cebuli i czosnku.

Błonnik - mający zastosowanie w szczególności w profilaktyce nowotworów jelita. Zawarty jest w warzywach i pełnoziarnistych produktach zbożowych.

Kwasy omega-3- zawarte w rybach, nasionach, orzechach, olejach roślinnych.

Witaminy A, E i C - występują w warzywach i owocach, szczególnie koloru pomarańczowego, czerwonego, zielonego. Z kolei witamina E występuje w orzechach, nasionach słonecznika, oliwie z oliwek, oleju słonecznikowym oraz lnianym.
Co do witaminy C można stosować 4 razy dziennie po 100miligramów. Niekiedy stosuje się dawki nawet d 5 gramów.

Witamina B12 - przyjmować wraz z posiłkami.

Resweratrol - może hamować rozwój nowotworów. Jest w czerwonym winie i w skórce owoców, zwłaszcza ciemnych winogron.

Kwas elaginowy - również działa antynowotworowo. Duże ilości tego związku są w winogronach.

Hesperydyna i naryngenina - także te związki mają duże znaczenie w profilaktyce i wspomaganiu leczenie choroby nowotworowej. Substancje te zawarte są w owocach cytrusowych.

Selen - Badania wykonane na uniwersytetach amerykańskich wykazały, że zażywanie 200 mg selenu dziennie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka prostaty o 63%, raka okrężnicy i odbytnicy - o 58%, złośliwych guzów płuc - o 46%, a także zmniejsza o 39% śmiertelność z powodu nowotworów.

W innych badaniach selen okazał się obiecującym środkiem zapobiegającym nowotworom jajników, szyjki macicy, odbytnicy, pęcherza moczowego, przełyku, trzustki i wątroby oraz białaczce.

Badania przeprowadzone u pacjentów chorych na raka ujawniły, że ci, u których stwierdzono najmniejsze stężenie selenu we krwi, mieli więcej guzów, częstsze nawroty choroby, byli narażeni na większe ryzyko przerzutów i średnio żyli krócej niż pacjenci o dużym stężeniu tego pierwiastka. Selen znajdziesz w tłustym mleku, chudym mięsie, rybach, drobiu, pszenicy, pestkach dyni i ziarnie owsa.

Ponadto antynowotworowo działają także:

  • Zielona herbata
  • Siemię lniane - 3-4 łyżki stołowe namoczonego lub sproszkowanego siemienia dziennie lub po 1 łyżeczce oleju siemienia 2 razy dziennie.
  • Szafran - badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że szafran hamuje namnażanie się komórek raka wątroby, a nawet niszczy komórki nowotworowe
  • Aspiryna

  • Badania naukowe dotyczące siemienia lnianego:
    "Aktywność przeciwnowotworową siemienia lnianego sprawdzali amerykańscy onkolodzy z Duke University Medical Center, którzy wykazywali związek pomiędzy suplementacją diety siemieniem a spowolnieniem procesu nowotworowego na modelach zwierzęcych. W obecnym randomizowanym badaniu sponsorowanym przez Narodowy Instytut Zdrowia uczestniczyło 161 mężczyzn z operacyjnym rakiem prostaty. Połowa z nich przez miesiąc spożywała codziennie 30 g zmielonych nasion lnu (siemienia lnianego) dodanych do napojów lub posiłków.
    Dodatkowo zarówno mężczyzn zażywających siemię, jak i tych nieotrzymujących suplementacji podzielono na dwie grupy różniące się dietą - część pacjentów była na diecie niskotłuszczowej, druga część nie dostała żadnych zaleceń żywieniowych.
    Następnie, po przeprowadzeniu prostatektomii, sprawdzono używając technik mikroskopii, jak szybko postępuje w wyciętych guzach namnażanie komórek nowotworowych. Okazało się, że w obu grupach mężczyzn jedzących siemię lniane rozwój nowotworu był o 30-40 proc. wolniejszy niż w grupach nie otrzymujących siemienia. Nie stwierdzono natomiast żadnego wpływu stosowanej diety na tempo proliferacji komórek nowotworowych.
    Siemię lnianie jest bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 oraz lignany, czyli związki o właściwościach przeciwutleniających i fitoestrogennych. Według naukowców, to właśnie te substancje prawdopodobnie odpowiadają za hamujący wpływ nasion lnu na rozwój raka prostaty."


    Badania naukowe co do szafranu:
    "Naukowcy z Uniwersytetu Zjednoczonych Emiratów Arabskich podawali szafran szczurom codziennie przez 22 tygodnie. Po 2 tygodniach od rozpoczęcia profilaktyki zwierzętom wstrzyknięto nitrozoaminy, które występują w dymie tytoniowym oraz przetworzonym mięsie.
    Po zakończeniu badania okazało się, że w zależności od stężenia podawanego szafranu w organizmie szczurów guzy nowotworowe nie pojawiły się lub powstało ich mniej w porównaniu do grupy kontrolnej (szczury, którym nie podawano szafranu).
    Po wykonaniu szczegółowych badań wykazano, że szafran chroni komórki wątroby przed stresem oksydacyjnym, w trakcie którego powstają wolne rodniki. Ich nadmiar może powodować rozwój nowotworów.
    Ponadto drogocenna przyprawa przeciwdziała rozwojowi stanu zapalnego, który rozwija się podczas choroby nowotworowej.
    Z kolei badania in vitro przeprowadzone na komórkach raka wątroby wykazały, że szafran również przeciwdziała uszkodzeniom DNA oraz hamuje cykl komórkowy, co zapobiega rozwojowi nowotworu oraz przerzutom ."


    Badania na temat wpływu aspiryny na chorobę nowotworową:
    "Dwie tabletki dziennie aspiryny przez dwa lata zmniejszają częstość występowania raka jelita grubego o 63 proc. - wynika z badań przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Newcastle i opublikowanych w piśmie Lancet.
    Badanie trwały dwa lata i objęły grupę 861 osób z zespołem Lyncha charakteryzującym się dziedziczną predyspozycją do nowotworów, w tym raka jelita grubego, macicy i żołądka. W grupie pacjentów, którzy otrzymywali 600 mg kwasu acetylosalicylowego (dwie tabletki po 300 mg dziennie), odnotowano rozwinięcie się 19 guzów w porównaniu do 34 guzów w grupach kontrolnych (mniej o 44 proc.).
    Gdy naukowcy przyjrzeli się tylko tym pacjentów, którzy brali aspirynę co najmniej dwa lata, okazało się, że redukcja zachorowalności wyniosła 63 proc.

    Osoby, które mają w historii rodziny nowotwory, zwłaszcza raka jelita grubego, powinny poważnie rozważyć systematyczne przyjmowanie niskich dawek aspiryny. Jeśli uda nam się zapobiec 10 tys. nowotworów w zamian za tysiąc wrzodów żołądka, myślę, że to dobry interes" - powiedział prof. John Burn, który kierował zespołem badaczy.
    Wcześniejsze badania wykazały, że kwas acetylosalicylowy zmniejsza ryzyko zachorowania i śmierci z powodu kilku innych nowotworów, m.in. raka przełyku i gardła, raka puc i prostaty".
    Źródło: Lancet 2011, Early Online Publication, 28 października".


    W jadłospisie chorych na raka, zwłaszcza po chemioterapii, powinny się znaleźć tylko produkty łatwostrawne, które organizm może szybko przyswoić. Niezmiernie ważne jest gotowanie w wodzie i na parze oraz pieczenie w folii aluminiowej. Smażenie potraw jest zakazane. Sosy i zupy lepiej zagęszczać mąką oraz mlekiem niż stosować tłuste śmietany lub zasmażki. Powinno się unikać słodyczy i dużej ilości nabiału (produkty te zakwaszają organizm, zakwaszenie sprzyja powstawaniu guzów nowotworowych), potraw przygotowywanych w mikrofalówce oraz mrożonek.

    Liczne badania naukowe wykazały, że dieta zawierająca tłuszcze nasycone (pochodzenia zwierzęcego) sprzyja powstawaniu raka układu pokarmowego, zwłaszcza jelita grubego. Dlatego należy ograniczyć spożywanie pełnotłustych przetworów mlecznych, tłustego mięsa oraz dań gotowych. Zbyt duże ilości mięsa w diecie mogą przyspieszyć rozwój raka jelita grubego i prostaty. Spożywanie mięsa, zwłaszcza grillowanego, smażonego i pieczonego, zwiększa w organizmie stężenie substancji rakotwórczych (podczas jego trawienia wydziela się wiele toksycznych związków).

    Należy zjadać też produkty z żywymi kulturami bakterii - kefiry, zsiadłe mleko, kapustę kiszoną i kiszone ogórki - chemioterapia i radioterapia usuwają z jelit dobroczynne bakterie, które produkują niektóre witaminy, wzmacniają odporność i pomagają trawić, trzeba je więc uzupełniać, by nie powodować dodatkowego osłabienia organizmu.
    Do góry

    DIETY NA RAKA WG MEDYCYNY CHIŃSKIEJ

    DIETY NA RAKA WG MEDYCYNY CHIŃSKIEJ

    blonnik, warzywa Dieta A: dla osób chorych na raka, które mają dodatkowo takie dolegliwości: Są niedożywione, są blade, często odczuwają zimno, mają dreszcze, biegunki itd.
    Spożywać należy: zboża i produkty z pełnego ziarna, wodorosty (np. morszczyn - tu: o ile nie ma biegunek), rośliny strączkowe (groch, fasola, bób, ciecierzyca, soja, soczewica), kiełki (zwłaszcza brokułów), tłuste ryby morskie.
    Proporcje żywieniowe: 45% zbóż i produktów z pełnego ziarna, 35% warzyw, 10% owoców, 5% roślin strączkowych. Reszta rodzajów pokarmów - 5%.

    Dieta B: dla osób, które pomimo choroby jeszcze mają sporo sił i witalności, bez biegunek ani oznak wychłodzenia (dreszczy, uczucia zimna bladości).
    Spożywać należy: owoce i warzywa (gotowane i surowe) oraz soki owocowe i warzywne (6 szklanek dziennie), wodorosty, kiełki, tłuste ryby morskie, raz dziennie - gotowane zboża.
    Proporcje pokarmowe: 35% kiełków, 45% owoców i warzyw oraz soków z nich, 10% gotowanych zbóż, 10% - reszta.
    Ponadto zaleca się stosowanie lewatyw.

    Dieta C: dla osób z zaparciami, takich, które mają gruby, zwykle żółty nalot na zazwyczaj ciemnoczerwonym języku, ekstrawertyków o donośnym głosie i wyraźnym pulsie, ludzi o zaczerwienionej twarzy.
    Spożywaj: surowe warzywa i kiełki (jedynie zupa warzywna ma być gotowana), zioła przeczyszczające, 10 szklanek soków.
    Ponadto: stosuj lewatywy.

    Dieta D: polega na nasycaniu organizmu tlenem i antyoksydantami. Korzystaj z kuracji ozonem, pij herbatę z soku z trawy zbożowej, spożywaj dużo produktów zawierających witaminy: A, C, E oraz flawonoidy, pij olej z nasion z winogron.

    Dieta E: dla osób korzystających z chemioterapii i naświetlań.
    Produkty zalecane do spożycia: wodorosty i pij napary z nich, sok z trawy zbożowej (pszenicznej, jęczmiennej), herbatka z nasion kopru włoskiego i traganka.

    Dieta F: stosuje się ją w przypadku operacji chirurgicznych.
    Korzystaj z diety A, a na blizny pooperacyjne stosuj żel z aloesu - przyspiesza gojenie się i regenerację skóry.

    Ponadto:
  • Jeśli cierpisz na bezsenność, poty nocne, gorączkę, masz gorące stopy i jasnoczerwone plamy na twarzy oraz czerwony język, zjadaj: proso (np. kaszę jaglaną), wodorosty, kiełki soi, fasolę. W ciężkich stanach można stosować też: fasolkę szparagową, winogrona, jeżyny, ostrygi, sardynki, mięso kaczki, wołowinę, wieprzowinę, jajka, mleko krowie, jogurty, sery, buraki, maliny, banany i arbuzy.
  • Jeśli masz fioletowy język z czerwonymi plamami, odczuwasz ostry ból, krwotoki, sine wargi, stosuj w pożywieniu: kurkumę, pory, imbir, bakłażan, herbatkę z mięty i/lub z rozmarynu, kalarepę, zieloną cebulkę, biały pieprz, ryż, bazylię, czosnek, szczypiorek, pieprz cayenne, kasztany jadalne, gałkę muszkatołową.

  • Zalecone co do grup pokarmowych ogółem wg medycyny chińskiej, terapii Gersona i innych dietoterapii:

  • Kiełki zbóż i warzyw strączkowych oraz z lucerny i brokułu
  • Rośliny strączkowe
  • Wodorosty
  • Sok z trawy pszenicznej i jęczmiennej (od 30 mililitrów na dzień do 60 3 razy dziennie)
  • Warzywa: zwłaszcza marchew (dzięki sokowi z marchwi na przykład Mary C. Hogel z salt Lake City w Utah została wyleczona z raka, choć lekarze nie dawali jej już szans; uwaga: marchew musi być z upraw ekologicznych!). Sok z marchwi można mieszać z mniejszą ilością soku tych warzyw: sałata, burak, rzodkiew, pietruszka, seler, kapusta, papryka, jarmuż, kiełki, czosnek, rzepa. Ponadto warto spożywać buraki, cebulę, czosnek, rzodkiew, szparagi, pomidory, bakłażany (zwłaszcza pozytywnie oddziałują w przypadku guzów i mięśniaków macicy), warzywa kapustne, słodka papryka. Należy unikać ogórków.
  • Grzyby: w tym pieczarki
  • Owoce: jabłka, owoce morwy, żurawina, granat, kaki, wiśnie, suszone figi, winogrona, mango.
  • Zboża: w tym w postaci owsianki, kaszy jaglanej i gryczanej, brązowy ryż, jęczmień
  • Produkty zwierzęce: sardynka, pstrąg, sardela, śledź, łosoś, dorsz i węgorz
  • Przyprawy: szafran, kurkuma, liść laurowy, majeranek, szałwia, tymianek, rozmaryn, koper, anyż, gałka muszkatołowa i kolendra.
  • Zioła: traganek, żeńszeń, vilcacora, łzawica ogrodowa (nasiona), korzeń szkarłatni ogrodowej
  • Do góry

    Zioła w onkoterapii - naturalne wspomaganie leczenia choroby nowotworowej

    Zioła w onkoterapii - naturalne wspomaganie leczenia choroby nowotworowej

    zioła VILCACORA (koci pazur) - korzeń tej dobroczynnej liany to silny antyoksydant (chroni przed niszczącymi komórki wolnymi rodnikami). Wspomaga przy nowotworach i pomaga zniwelować szkodliwe skutki chemioterapii - osoby regularnie spożywające odwar z tej rośliny czuję się znacznie lepiej, niż ludzie nie poddani tego rodzajowi terapii.
    Ponadto vilcacora może zapobiegać rakowi oraz chronić przed nawrotami choroby. Ma też znaczenie wspomagające w leczeniu nowotworów. Na niemal 80 osób regularnie stosujących vilcacorę tylko u 2 był nawrót choroby, jedna zmarła, pozostałe osoby nie miały wznowy i czuły się dobrze.

    UWAGA! Vilcacory nie można stosować w dniu przyjmowania chemii. Kobiety w ciąży, osoby, które mają doznać przeszczepu jakiegoś organu i krótko po przeszczepie, ludzie na tydzień przed transfuzją krwi i tydzień po niej nie powinny stosować vilcacory, gdyż tak silnie wzmacnia ona system odpornościowy, że może spowodować odrzut krwi lub przeszczepianego organu.

    STOSOWANIE VILCACORY: 1 łyżeczkę korzenia zalej szklanką wody i gotuj pod przykryciem na wolnym ogniu około pół godziny. Odstaw na kwadrans. Pij na pół godziny przed posiłkami: profilaktycznie 1 szklankę dziennie, leczniczo 3 szklanki na dzień. Tak stosować vilcacorę można do 3 m-cy z rzędu. Potem powinna nastąpić 2-4 tygodniowa przerwa.
    Zioło to można kupić już za kilka złotych na allegro.pl

    BADANIA NAUKOWE ZWIĄZANE Z WPŁYWEM VILCACORY NA CHOROBĘ NOWOTWOROWĄ:

    Poniżej przedstawiamy krótkie streszczenia badań klinicznych przeprowadzonych w Austrii i Rosji.

    "Badania austriackie: przez półtorej roku przebadano i prowadzono obserwację 78 pacjentów z rakiem mózgu w różnych stadiach rozwoju. Pacjenci otrzymywali preparat Uncaria tomentosa w kroplach. Prezentujemy jedynie krótkie wyjątki z tych badań.

    Sześć miesięcy przed podaniem preparatu pacjent z rdzeniakiem WHO IV był operowany, a następnie leczony radioterapią i chemioterapią. Wznowa u tego pacjenta wystąpiła dopiero po 34 miesącach.

    Po pierwszej operacji 5 z 6 pacjentów z wyśćiółczakiem WHO II i III nie miało wznowy w okresie obserwacji. U jednego pacjenta wystąpiła wznowa po 23 miesiącach. W chwili analizy wyników wszyscy pacjenci żyli.
    Po pierwszej operacji 5 z 8 pacjentów z gwiażdżakiem WHO II nie miało wznowy podczas okresu obserwacji. Dwóch pacjentów miało pooperacyjną wznowę po odpowiednio 9 i 14 miesiącach. Jeden pacjent nie zgłosił się na badanie kontrolne.
    Żaden pacjent nie zmarł.
    Pacjent z mieszanym glejakiem WHO II był bez wznowy przez co najmniej 19 miesięcy .
    U pacjenta z oligoastrocytomą podejrzewano wznowę po 12 miesiącach.
    Pacjent ze skąpodrzewiakiem był przez co najmniej 18 miesięcy bez wznowy.
    Jeden z pacjentów ze złośliwym oponiakiem zmarł 2 miesiące po operacji, drugi miał wznowę po 28 miesiącach od pierwszej operacji.

    Wszyscy pacjenci biorący badany preparat czuli się dobrze, byli bardziej żywotni i mieli mniej skutków ubocznych chemioterapii i radioterapii. Nie obserwowano żadnych skutków ubocznych.
    Zmniejszenie nudności występujących po chemioterapii mogło być związane z działaniem ochronnym Uncaria tomentosa na śluzówkę przewodu pokarmowego. Z pewnością zmniejszenie wahań ciśnienia krwi, skrócenie okresu odzyskiwania sił między cyklami leczenia oraz zmniejszenie podatności na infekcję były zależne od własności immunomodulujących pentacyklicznych alkaloidów oksyndolowych. Należy przypuszczać, że wydłużenie czasu przeżycia i zwiększenie współczynnika przeżycia było wywołane poprawą funkcjonowania limfocytów T -killer".

    Fragment badań rosyjskich, które przeprowadzono na pacjentach chorych na różne nowotwory. Streścimy jedynie fragment dotyczący raka piersi.

    "Przebadano 50 pacjentek z rozsianym nowotworem sutka. Zastosowano podwójnie ślepą próbę i wybór losowy, wyłoniono grupę kontrolną otrzymującą placebo. Każda pacjentka otrzymywała przez 30 dni 3x1 caps. preparatu Uncaria tomentosa(U.t). Przyjmowanie preparatu rozpoczynały następnego dnia po zakończeniu kursu chemioterapii (wg. schematu CAF)i kontynuowały do dnia rozpoczęcia kolejnego cyklu chemioterapii. Na czas trwania chemioterapii preparat U.t. odstawiano, wznawiając jego podawanie dzień po zakończeniu cyklu.

    Stwierdzono:
    Z 26 pacjentek, które otrzymywały chemioterapię po zastosowaniu preparatu U.t. u 6 (23%) to leczenie było wystarczające, u 14 (54%) nastąpiła stabilizacja, u 6 (23%) obserwowano postęp choroby.

    Porównując wyniki otrzymane w 26 osobowej grupie głównej i 22 osobowej grupie kontrolnej nie stwierdzono znaczących różnic. Toksyczność chemioterapii (leukotrombocytopenia) była trochę mniejsza (8%) w grupie głównej (otrzymującej U.t) w porównaniu do 13,6% pacjentek z grupy placebo. Przeanalizowano wskaźniki odporności komórkowej u 30 badanych pacjentek (po 15 z każdej grupy) przed i po zastosowaniu preparatu U.t. Obserwowano ewaluację stanu immunologicznego wg. ekspresji zróżnicowanych antygenów limfocytarnych krwi obwodowej. Stwierdzono pozytywną dynamikę w 5 przypadkach (33%) z grupy głównej, podczas gdy w grupie placebo nie stwierdzono zmiany wskaźników stanu immunologicznego".

    Na koniec przytoczymy jeszcze kilka wniosków z XVII Międzynarodowego Kongresu Medycyny Tradycyjnej, jaki niedawno odbył się w Peru.

    "Oto wyniki badań prof. V. Kołymenko i prof. D. Bazik, w których uczeni użyli liofilizowanego ekstraktu vilcacory. Badania przeprowadzono na osobach narażonych na promieniowanie jonizujące po katastrofie w Czernobylu. Wnioski z tych badań są wręcz rewelacyjne:

    Pacjenci z zaburzeniem działania systemu immunologicznego i hematopeją, którzy byli narażeni na promieniowanie po katastrofie elektrowni atomowej w Czernobylu mieli dobrą tolerancję na ten preparat i nie mieli żadnych skutków ubocznych w czasie podawania dawki 480 mg dziennie. Wystąpiły u nich rezultaty przeciwzapalne.

    Preparat wykazuje działanie immunomodulujące. Preparat wpływa na dyferencjację limfocytów i oddziałuje na antygen CD-3.

    Wszyscy pacjenci wykazywali tendencje do unormowania pracy systemu immunologicznego i oddziałują na ilość limfocytów.
    Nie wykryto negatywnego oddziaływania na komórki typu T. Liczba limfocytów CD3-4 nie przekroczyła normy.
    Badania kliniczne pacjentów LLC w trzecim stadium, w okresie trzech miesięcy podawania preparatu w dawce 960 mg dziennie wykazały dobrą tolerancję dla tego preparatu i powodowało ustabilizowanie stanu chorych. Infekcja lub inne komplikacje nie miały miejsca. Badania nad zastosowaniem preparatu nadal trwają.
    Badania kliniczne z zastosowaniem preparatu wykazały wzrost ilości limfocytów B i tendencje do ustabilizowania ilości komórek T."


    MACA (lepidium peruvianum) .

    Artykuł dr farmacji Katarzyny Zurkowskiej:

    "Oprócz najbardziej popularnej nazwy hiszpańskiej i oficjalnej nazwy łacińskiej znane są nazwy zwyczajowe tej rośliny: ayak chi-chira, ayuk willku, maca-maca, mace, maino, pepper grass, peru-vian ginseng.

    Jest to niskopienna (do kilkunastu centymetrów) roślina dwuletnia lub bylina. Łodygę główną ma zredukowaną, a wyrastające z niej nieco powyżej nasady nieliczne gładkie łodyżki boczne opadają lub płożą się. Wytwarza od 12 do 20 liści zebranych przy ziemi w rozetę. Liście - ze spłaszczonymi, gładkimi ogonkami - mają podłużną blaszkę o długości od 7 do 12 cm i szerokości do 2,5 cm.

    Korzeń maki, wyglądem przypominający burak lub rzadziej gruszkę, o średnicy 2-8 cm, może mieć barwę od żółtej do purpurowej i w zależności od odmiany osiąga długość do 18 cm i szerokość do 6,5 cm. Jest on użytkową częścią rośliny.

    Istnieje kilka odmian Lepidium peruwianum (przynajmniej osiem) różniących się zabarwieniem całej rośliny lub korzenia. Słodki korzeń zwykle ma barwę podobną do ziemniaka, lecz są także korzenie pokryte skórką koloru białego, żółtego, biało-żółtego, biało-różowego, biało-purpurowego, szarego i czerwonego, czasem fioletowego lub nawet czarnego.

    Roślina tworzy w porze kwitnienia małe, biało-kremowe kwiaty zebrane w grona na szczytach łodyżek, a czasem tylko u nasady. Kwiaty mają po cztery 1,5-milimetrowe płatki i układają się na przemian, zielonymi działkami kielicha prawie tej samej długości. Pręcików jest sześć - cztery dłuższe i dwa krótsze. Roślina kwitnie przez dwa miesiące, w tym czasie otwierając kolejne kwiaty. Wytwarza owoc w postaci łuszczynki o długości 4-5 mm. Nasiona w niej umieszczone są owalne, 2-milimetrowe i bardzo lekkie; tysiąc sztuk waży zaledwie 0,6 g.

    Jedna roślina odmiany o fioletowych korzeniach wytwarza ok. 24 000 nasion, a odmiany żółtej - nawet do 33 500. Wysiewa się je na początku pory deszczowej, w okresie od lutego do października. Plony zbiera się zwykle po 6-7 miesiącach.

    Roślina ta niegdyś rosła w całych Andach, a obecnie tylko w niektórych rejonach Peru na wysokości ponad 3500 m n.p.m. - nawet do 4450 m n.p.m. - w strefach, w których niskie temperatury i silne wiatry nie pozwalają na wzrost większości innych roślin (departamenty Ju-nin i Pasco). Może więc być uznana za roślinę uprawianą na największej wysokości na świecie, a to przede wszystkim dzięki niesłychanej odporności na surowy klimat: doskonale znosi zarówno palące słońce, jak i silne wiatry oraz, wahania temperatur sięgające od +10 do -20°C.
    Już dwa tysiące lat temu roślina ta była udomowiona przez Inków. Uważa się, że nazwa maca wywodzi się z indiańskiego języka chibcha i powstała z połączenia dwóch słów: ma - uprawiana wysoko i ca- dobre jedzenie, które wzmacnia. Maca bowiem, z powodu wysokiej wartości odżywczej, stanowi od setek lat jeden z podstawowych surowców spożywczych w krajach Ameryki Środkowej i Południowej (m.in. w Peru, Ekwadorze, Meksyku). Stosowana jest także jako dodatek do żywności oraz w medycynie naturalnej w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej.
    Można ją spożywać;

    . na surowo (korzenie mają smak podobny do cukierków toffi) . pieczoną . przetworzoną na dżemy lub słodki, fermentowany napój zwany maca chicha . wysuszoną (wysuszone korzenie mogą być przechowywane do siedmiu lat, podczas których nie tracą swych wartości odżywczych), a następnie ugotowaną w mleku lub wodzie na podobieństwo kaszy. Proszek z wysuszonych korzeni dodaje się też do napojów, co nadaje im właściwości odżywcze . jako alkohol.
    Liście i korzeń maki stanowią źródło wartościowych składników odżywczych.

    Korzeń rośliny - zarówno świeży, jak i suszony - ma delikatny, słodkawy smak. Świeże korzenie można piec w popiele ogniska jak ziemniaki. Suszone gotuje się w mleku lub wodzie, otrzymując aromatyczną zupę, tak zwaną mazamorrę. W niektórych regionach Peru suszona maca jest używana do sporządzania dżemów lub puddingów. Mąkę z korzeni maki wykorzystuje się do wypieku chleba o nazwie atunca. Był on niegdyś podstawą wyżywienia Indian, a w ostatnim dziesięcioleciu przeżywa prawdziwy renesans. Popularny jest również sfermentowany napój maca chicha, do którego często dodaje się rum, robiąc tzw. coctel de maca.

    Surowe lub gotowane liście maki mają ostry, podobny do rzeżuchy smak i używane są do sporządzania sałatek. Przez wiele wieków mąkę uprawiały tylko nieliczne andyjskie plemiona indiańskie, takie jak Yaros, Pumpush i Ayarmaca. Dla członków tych plemion andyjskich była ona podstawowym składnikiem pożywienia, cennym środkiem wzmacniającym organizm i uodporniającym na nagłe zmiany pogody, zimno i niedostatek tlenu związany z wysokością. Był to także znany wśród mieszkańców Ameryki Południowej środek zwiększający energię fizyczną i sprawność umysłową.

    Gdy Inkowie po podboju innych plemion poznali działanie maki, stała się ona specjałem zarezerwowanym dla wybranych: kasty rządzącej i żołnierzy. Prawdopodobnie była też składnikiem diety robotników wznoszących gigantyczne, kamienne miasta, takie jak Machu Picchu.

    Inkowie wierzyli też, że maca posiada właściwości magiczne, pili więc sporządzony z niej odwar podczas rytualnych obrzędów. Kiedy konkwistadorzy hiszpańscy dotarli na terytorium dzisiejszego Peru, zauważyli, że ich konie opadają z sił, tracą witalność, a co gorsza, nie rozmnażają się. Indianie wskazali im wówczas mąkę, polecając dodawać ją do końskiej paszy. Zwierzęta w krótkim czasie przybierały na wadze i odzyskiwały wigor, co zaowocowało też powiększeniem stada.

    Ze względu na swoje cenne walory maca spełniała nawet funkcję waluty. Uznana przez konkwistadorów za niezwykle cenną roślinę, była z czasem pobierana przez nich jako część daniny od tubylców. Następnie razem ze zrabowanym złotem trafiała na hiszpański dwór.

    Ponowne zainteresowanie mąką wzbudzili w świecie na początku lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia niemieccy i amerykańscy naukowcy badający florę Peru. Niebagatelne osiągnięcia w dziedzinie popularyzacji maki, jako środka leczniczego (zwanej także siostrą vilcacory), miał polski misjonarz ojciec Edmund Szeliga. Badania dotyczące jej składu chemicznego zostały wykonane przez Instytut Żywności w Limie w 1979 roku.

    W świeżych korzeniach maki znajduje się:

    10%-13% białek. Białka warunkują zdrowie, ponieważ regulują podstawowe czynności życiowe organizmu (składniki budulcowe i funkcjonalne). Maca ma bardzo interesujący profil aminokwasów egzogennych (aminokwasy egzogenne to takie, których organizm nie potrafi sam zsyntetyzować, więc żeby je mieć i wykorzystywać do syntezy potrzebnych białek, musi je otrzymać z pożywieniem, z zewnątrz). Maca zawiera prawie wszystkie niezbędne aminokwasy, a wśród nich najwięcej: waliny (79,3 mg/100 g białka), argininy (99,4 mg/100 g białka), glicyny (68,3 mg/100 g białka), seryny (50,4 mg/100 g białka), kwasu glutaminowego (156,5 mg/100 g białka). Arginina jest prekursorem białka kreatyny m.in. o właściwościach immunoregulujących. Połowa spożywanego przez człowieka białka powinna pochodzić z roślin. Dieta wysokobiałkowa zalecana jest: kobietom w czasie ciąży (75 g białka dziennie), osobom ciężko pracującym i sportowcom (100 g białka dziennie), a także rekonwalescentom po zabiegach chirurgicznych związanych z dużymi stratami białka (zgodnie z zaleceniami lekarza) .

    25%-78% węglowodanów przyswajalnych, które przekształcane są w energię, 8,5% błonnika pokarmowego, który nie jest przyswajany przez organizm, ale reguluje pracę jelit i wchłanianie węglowodanów przyswajalnych i innych składników pokarmowych. ponad 2% tłuszczów. Tłuszcze to źródło energii. Oprócz dostarczania energii umożliwiają też wchłanianie witamin A, D, E, K. Przynajmniej 2/3 z dziennej ilości spożywanego tłuszczu powinny stanowić nienasycone kwasy tłuszczowe, a przede wszystkim wielonienasycone kwasy tłuszczowe, których organizm sam nie umie wytworzyć, a które biorą udział w ważnych dla ustroju przemianach metabolicznych. W mace zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych wynosi ponad 70%, a nasyconych niespełna 30%, co wskazuje na ich bardzo korzystny stosunek z punktu widzenia odżywczego. Wśród nienasyconych kwasów tłuszczowych w mace 33,7% stanowi kwas linolowy, 20,4% - a-linolenowy (profilaktyka chorób serca) i kwas palmitynowy (23,8%).

    Spośród witamin obecnych w mace wymienić należy następujące:
    witamina A - ok. 0,07 mg/100 g, witamina Bt - ok. 0,15 mg/100 g, witamina B2 witamina B6 - ok. 0,31 mg/100 g, witamina C - ok. 3,1 mg/100 g, witamina E
    Sole mineralne, jakie zawiera korzeń maki to:
    wapń - ok. 260 mg/100 g,
    żelazo - ok. 17 mg/100 g,
    miedź - ok. 6 mg/100 g,
    cynk - ok. 4 mg/100 g,
    mangan - ok. l mg/100 g,
    potas - ponad 2 g (!)/100 g.
    Żelaza i wapnia jest w nim więcej niż w ziemniakach!

    Wymienione witaminy i sole mineralne to z punktu widzenia żywieniowego niezmiernie ważne składniki. Nowe spojrzenie na mąkę było możliwe po ustaleniu w jej korzeniach obecności związków zwanych glukozynolatami (są to glikozydowe połączenia siarkowe). To jedna z najcenniejszych grup substancji w mace, jak również w innych roślinach z rodziny Brassicaceae. W mace stanowią one średnio ok. 1% świeżej masy korzenia, co stanowi ilość 100 razy większą niż w kapuście.

    To właśnie zawartość glukozynolatów przekłada się na cenne lecznicze i żywieniowe cechy tej rośliny. Uważa się, że stanowią one niepośledni wkład w ochronę przeciwnowotworową człowieka. Preparat Maca w kapsułkach po 300 mg jest standaryzowany na zawartość tego składnika o właściwościach immunoregulujących.

    Zgodnie z oznaczeniami przeprowadzonymi w Instytucie Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu średnia zawartość glukozynolatów w jednej kapsułce wynosi 2,4 mg. Dodatkowo przeprowadzono analizę zawartości argininy -aminokwasu uważanego za substancję prekursorową kreatyny, która również odpowiada za immunoregulujące działanie maki. W każdej kapsułce preparatu Maca po 300 mg jest 1,8 mg argininy.

    W mace obecne są też biologicznie aktywne aromatyczne izotiocyjaniany - olejki gorczyczne, w tym izotiocyjanian p-metoksybenzylowy (wpływ na układ rozrodczy, działanie bakterio- i fungistatyczne), poza tym leukoantocyjanidyny, garbniki, saponiny, taniny i terpenoidy. Maca jest też źródłem pięciu naturalnych steroli (sitosterol, kampesterol, ergosterol, brassikasterol, A7'2z-ergostadienol), co czyni ją pożądanym surowcem dla sportowców i kulturystów, chcących bez efektów ubocznych zwiększyć swoją masę mięśniową.

    W fitoterapii stosowany jest, jak wspomniano, korzeń maki. Liście mogą stanowić jedynie materiał na paszę dla zwierząt, i to tylko wtedy, gdy nie są zbyt włókniste. Czasem spożywane są w postaci sałatek.

    W medycynie ludowej świeże lub wysuszone sproszkowane korzenie maki, jak również maceraty sporządzone z korzeni, stosowane są bardzo często z różnych wskazań, głównie z powodu właściwości odżywczych, ze względu na wspomnianą dużą zawartość pełnowartościowego białka, egzogennych aminokwasów, witamin, minerałów i steroli, szczególnie w stanach niedożywienia, wzrostu, ciąży, laktacji, a także w celu zwiększenia płodności u ludzi oraz zwierząt domowych i hodowlanych.

    .Są także stosowane jako środek immunostymulujący, wspomagający leczenie raka żołądka. Mąkę zaleca się zwykle jako środek ogólnie wzmacniający i rewitalizujący w stanach niedożywienia, rekonwalescencji, pogorszenia pamięci, przemęczenia, bezsenności czy osłabienia. Lekarze zalecają jej stosowanie w czasie leczenia wyniszczających chorób nowotworowych, AIDS i gruźlicy. Powoduje ona ogólne wzmocnienie i przyrost masy ciała, co z reguły poprawia samopoczucie pacjentów.

    Z powodu dużej zawartości łatwo przyswajalnego wapnia może być stosowana w osteoporozie, a jako bogate źródło żelaza - w przypadkach anemii. Wydaje się, że w związku ze znaczną zawartością jodu maca mogłaby być stosowana wspomagające, równocześnie z hormonami, przez osoby z niedoczynnością tarczycy. Zawarte w niej składniki obniżają również poziom cholesterolu we krwi, a tym samym zmniejszają ryzyko chorób układu krążenia.

    Indianie od wielu wieków z powodzeniem stosowali korzenie maki w leczeniu bezpłodności ludzi i zwierząt oraz jako afrodyzjak. Za aktywność afrodyzjakalną, według niektórych autorów, odpowiedzialny jest obecny w roślinie izotiocyjanian p-metoksybenzylowy.

    Po wielu latach badań nad mąką można mówić o jej pozytywnym działaniu na układ rozrodczy, polegającym na normalizacji poziomu hormonów płciowych, co wykorzystuje się w leczeniu zespołów przewlekłego zmęczenia, jak również nieregularnego miesiączkowania i zaburzeń hormonalnych, w tym związanych z menopauzą i andropauzą. Szczególnie ważne i przydatne jest to dla kobiet w okresie przekwitania, ponieważ skutecznie eliminuje uderzenia gorąca, bezsenność i depresję.

    Mąkę stosuje się także u mężczyzn w przypadkach bezpłodności i impotencji. Co ważne, nie wywołuje ona skutków ubocznych w przeciwieństwie do leków syntetycznych. Należy jednak zaznaczyć, że lecznicze efekty uzyskuje się po dłuższej, cierpliwie stosowanej kuracji.

    Maca uważana jest też za środek wspomagający pamięć i zdolność uczenia się. Innym zastosowaniem tego surowca może okazać się wykorzystanie jako środka energizującego, nie tylko dla sportowców, wspomagającego wytrzymałość i budowę masy mięśniowej (aktywność zawartych w roślinie steroli jest częściowo podobna do działania sterydów anabolicznych).

    Maca może być stosowana jako preparat antydepresyjny oraz pobudzający gojenie się ran. O stosunkowo silnym działaniu bakteriostatycznym i fungistatycznym tej rośliny decyduje zawartość olejków gorczycznych. W surowcu tym zidentyfikowano cztery niepoznane jeszcze do końca związki o charakterze alkaloidów, które wykazują właściwości stymulujące na żeński i męski układ rozrodczy (prowadzono badania na zwierzętach, jednak szczegółowe wyniki nie są jeszcze znane).

    Maca jest produktem żywnościowym, którego spożycie może wpływać na poprawę samopoczucia, wydajność pracy umysłowej i fizycznej, a także przyczyniać się do podniesienia ogólnego komfortu życia. Spełnia równocześnie rolę suplementu żywnościowego, tzn. produktu uzupełniającego zapotrzebowanie na substancje odżywcze. Wykazuje też korzystny wpływ na zdrowie, ponad ten, który wynika z obecności składników odżywczych tradycyjnie uznanych za niezbędne.

    Inne zastosowania:
    Maca (Lepidium peruvianum) to również bardzo interesujący z punktu widzenia kosmetyki surowiec roślinny. W ostatnich latach stał się on składnikiem wielu preparatów o działaniu odżywczym i prawdziwym przebojem w tej dziedzinie. A to dlatego że:

    Stanowi źródło wartościowych składników odżywczych dla skóry. Skrupulatnie opracowywana formuła kremów zawierających wyciąg z maki pozwala na odpowiednią pielęgnację skóry, dostarcza potrzebnych jej protein, nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin i mikroelementów. Substancje te wpływają na stabilność błon komórkowych, utrzymując odpowiedni stopień nawodnienia skóry oraz odżywiają i chronią ją. Dodatkowo regenerują elementy strukturalne i usprawniają czynności fizjologiczne skóry, a tym samym powodują spowolnienie procesów jej starzenia się.

    Produkowane na ich bazie szampony i odżywki do włosów niezwykle skutecznie pielęgnują skórę głowy i przywracają blask i zdrowie suchym, zniszczonym po trwałej ondulacji i farbowaniu włosom. Ze względu na bogaty zestaw składników odżywczych, preparaty zawierające wyciąg z maki doskonale wpływają na stan i strukturę włosów, dodając im witalności.

    BADANIA NAD WŁAŚCIWOŚCIAMI MACY

    Piśmiennictwo do roku 1964 zebrane częściowo w pracy [Leona 1964], w rozdziale napisanym przez [Rea 1994], częściowo w pracy [Quiros'a i wsp. 1996]. Brak danych na temat nowszych prac przeglądowych opublikowanych w recenzowanej literaturze naukowej.

    1. Skład chemiczny bulw Lepidium meyenii Walp. lub Lepidium peruvianum Chacon sp. nov. (informacje na temat dopuszczalnych zanieczyszczeń preparatu w zaświadczeniach producenta)

    Szczegółowe badania nad składem bulw Lepidium meyenii przeprowadzili [Dini i wsp. 1994]. Świeże bulwy "maca" zawierają ok. 80 % wody [Quiros i wsp. 1996; Dini i wsp., 1994]. Bulwy Lepidium meyenii suszone w sposób naturalny zawierają jeszcze 10,4 % wody, a w pozostałej masie (wg różnych źródeł) ok. 10,2 - 13,4 % białek, 25-78 % węglowodanów, 8,5 % całkowitego błonnika, 2,2 % tłuszczów, 4,9 % popiołu [Dini i wsp. 1994, Rea 1994; Quiros i wsp. 1996]. Zawierają znaczną ilość aminokwasów, w tym niezbędnych (w mg / g białek: Asp 91,7; Glu 156,5; Ser 50,4; His 21,9; Thr 33,1; Ala 63,1; Arg 99,4; Tyr 30,6; Phe 55,3; Val 79,3; Met 28,0; Ile 47,4; Leu 91,0; Lys 54,5; Hyp 26,0; Pro 0,5; Sar 0,7), a żelazo i wapń w ilościach większych niż ziemniaki [Quiros i wsp. 1996; Dini i wsp., 1994]. Ponadto w bulwach zawarte są kwasy tłuszczowe, w tym w największych ilościach linolenowy (32,6 % tłuszczów), palmitynowy (23,8 % tłuszczów) i oleinowy (11,1 % tłuszczów). Bulwy zawierają też sterole (sitosterol 45,5 % , kamposterol 27,3 %, ergosterol 13,6 %, brassikasterol 9,1 %, D 7,22 -ergostadienol 4,5 %) [Dini i wsp., 1994] oraz witaminy (A; B1; B2; B6; C; E) i sole mineralne (wśród nich, w mg/100 g suchej masy: wapń 150-258; żelazo 15,4-16,6; miedź 5,9; cynk 3,8; mangan 0,8; potas 20-50; sód 18,7; jod) [Rea 1994 ; dini i wsp., 1994; Quiros i wsp., 1996]. W bulwach znaleziono także:

    - glukozynolaty (glikozydowe połączenia siarkowe), które prawdopodobnie odpowiadają za wpływ rośliny na układ rozrodczy i płodność [Johns 1981, Quiros i wsp. 1996; Dini i wsp., 1994],
    - biologicznie aktywne aromatyczne izotiocyjaniany (olejki gorczyczne), które prawdopodobnie także odpowiadają za wpływ rośliny na układ rozrodczy i płodność [Johns 1981; Quiros i wsp. 1996; Dini i wsp. 1994], w tym izotiocyjanian p-metoksybenzylowy, posądzany o aktywność afrodyzjakopodobną [Johns 1981].

    Warto zauważyć, że większość olejków gorczycznych ma właściowości bakteriostatyczne i/lub fungistatyczne, niejednokrotnie bardzo silne [Kohlmunzer 1993],
  • leukoantocyjaniany
  • garbniki
  • saponiny

  • 2. Badanie tożsamości i standaryzacja preparatów.

    Informacje na temat dopuszczalnych zanieczyszczeń przedstawionego do rejestracji preparatu i procedur standaryzacyjnych stosowanych przy jego przygotowaniu w zaświadczeniach producenta. Identyfikacja i standaryzacja oparta jest na porównaniu profili chromatograficznych próbki produktu i wzorca. Metody morfologiczne identyfikacji poszczególnych gatunków z rodzaju Lepidium spp. wystarczają do określenia tożsamości gatunku w warunkach naturalnych i w hodowli [Chacon 1961; Leon 1964]. Skład chemiczny rośliny jest stosunkowo dobrze znany i umożliwia standaryzację preparatów [Quiros i wsp. 1996; Dini i wsp. 1994]. W literaturze naukowej opisano procedury analizy poszczególnych składników preparatów Lepidium spp. Brak danych na temat procedur standaryzacyjnych stosowanych na świecie wybiórczo w stosunku do preparatów Lepidium spp.

    3. Toksykologia i bezpieczeństwo stosowania. Dawki bezpieczne i rutynowo stosowane. <
    Br> Istnieje bardzo niewielka liczba opublikowanych informacji na temat toksykologicznych właściwości omawianych roślin Lepidium spp. i zawartych w niej substancji biologicznie aktywnych, brak opublikowanych wyników badań klinicznych na temat toksyczności i objawów ubocznych towarzyszących stosowaniu ich preparatów. W literaturze popularnej i opracowaniach firm produkujących i rozprowadzających preparaty Lepidium spp. powszechnie wyrażany jest pogląd, że są one nietoksyczne i w zalecanych dawkach nie powodują objawów ubocznych. Brak badań klinicznych mogących przeczyć tym informacjom. W USA i Europie Zachodniej rutynowo preparaty Lepidium spp. stosowane są zwykle w postaci wysuszonych, sproszkowanych bulw, jako dodatek do napojów, spożywany w ilości ok. 0,3-40 g/dobę (informacje innych producentów i dystrybutorów).

    4. Właściwości farmakologiczne substancji zawartych w preparacie oraz badania ekstraktów Lepidium spp. bez izolacji substancji aktywnych: in vitro, na zwierzętach i próby kliniczne.

    Preparaty Lepidium meyenii Walp., a właściwie Lepidium peruvianum Chacon sp. nov. (z rodziny Brassicaceae lub Solanaceae, wg różnych podziałów), są dopuszczone do obrotu i od setek lat w sposób bezpieczny stosowane jeden z podstawowych składników żywności w wielu krajach Ameryki Środkowej i Południowej (m.in. Peru, Ekwadorze, Meksyku), ponadto dopuszczone do obrotu i stosowane jako dodatek do żywności i preparat wykorzystywany w medycynie naturalnej w Stanach Zjednoczonych, Rosji, innych krajach. Bulwy mają wysoką wartość odżywczą. Są one także od wieków stosowane jako terapeutyczny w medycynie naturalnej w Ameryce Północnej, krajach Ameryki Środkowej i Południowej. W celach żywieniowych Lepidium meyenii spożywa się w postaci świeżej (na surowo, bulwy smakują podobnie do cukierków typu toffi), po przetworzeniu na dżem lub słodki, fermentowany napój zwany " maca chicha " , lub po wysuszeniu (bulwy mogą być wówczas przechowywane do 7 lat, prawdopodobnie bez utraty właściwości odżywczych) i następnie ugotowane w wodzie lub mleku na podobieństwo kaszy [Rea 1994, Quiros i wsp. 1996]. W medycynie ludowej preparaty bulw Lepidium meyenii stosowane są z bardzo licznych wskazań [Leon 1964], m.in.: w celach stricte odżywczych, ze względu na dużą zawartość pełnowartościowego białka, egzogennych aminokwasów, witamin i minerałów oraz steroli, szczególnie w stanach niedożywienia, wzrostu, ciąży i laktacji, ponadto w celu zwiększenia płodności ludzi i zwierząt domowych [Leon 1964; Johns 1981], co potwierdzono w badaniach na szczurach karmionych maką, które wykazują ok.25 % wzrost płodności [Chacon 1961; Rea 1994], a co prawdopodobnie związane jest ze stymulacją dojrzewania pęcherzyków Graffa [Rea 1994]. Są one także stosowane jako środek immunostymulujący, wspomagający w leczeniu gruźlicy, raka żołądka, środek wspomagający pamięć i zdolność uczenia się [Leon 1964].

    Inne tradycyjne i współczesne zastosowania to wykorzystanie jako środka energizującego i wspomagającego wytrzymałość i budowę masy mięśniowej, leczenie zespołów przewlekłego zmęczenia, leczenie nieregularności miesiączkowania i zaburzeń hormonalnych, w tym związanych z menopauzą i andropauzą [Leon1964 . Są ponadto stosowane jako środek antydepresyjny i pobudzający gojenie się ran."

    ŻEŃSZEŃ

    Opracowanie lek. med. Teresa Greczkowska-Chmiel (fragment)

    Dowiedziono, że żeńszeń:
  • "przeciwdziała zmęczeniu, znużeniu, bez użycia kofeiny energizuje organizm
  • działa pobudzająco (zwiększając witalność u kobiet i mężczyzn)
  • wzmacnia system nerwowy
  • przeciwdziała skutkom stresu fizycznego i emocjonalnego
  • stymuluje układ immunologiczny (odpornościowy) organizmu
  • wzmacnia pamięć, procesy myślenia i kojarzenia
  • wspomaga w leczeniu AIDS i gruźlicy
  • obniża poziom cholesterolu we krwi (sprawcę miażdżycy i nadciśnienia)
  • przyspiesza gojenie ran (w postaci maści)
  • pobudza produkcję przeciwciał przeciwwirusowych
  • obniża ryzyko wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
  • pomaga w kontroli cukrzycy poprzez obniżanie poziomu cukru we krwi
  • zmniejsza uszkodzenie komórek wywołane szkodliwym promieniowaniem
  • chroni wątrobę przed ubocznymi skutkami działania leków, alkoholu i toksyn
  • działa jak antyoxydant, zapobiegając gromadzeniu się w organizmie uszkodzonych komórek
  • odgrywa znaczącą rolę w zwalczaniu raka
  • podwyższa jelitowe wchłanianie czynników odżywczych
  • zmniejsza zmęczenie, redukuje bóle mięśniowe, przyspiesza powrót do spoczynku po wysiłku fizycznym
  • dozwolony do stosowania przez sportowców (brak działania dopingującego).

  • Właściwości lecznicze żeńszenia

    W wielu publikacjach oraz ustnych przekazach podkreśla się wielokierunkowe oddziaływanie preparatów żeńszeniowych na organizm ludzki, prowadzące do poprawy jego funkcjonowania.

    Streszczając, można je uszeregować następująco:

  • poprawia ogólną przemianę materii
  • zwiększa wydolność umysłową i fizyczną
  • przeciwdziała zmęczeniu
  • reguluje ciśnienie tętnicze krwi
  • wzmaga działalność enzymów ustrojowych
  • działa uodparniająco na choroby (poprzez aktywację białych ciałek krwi)
  • łagodzi uszkodzenie komórek powodowane poprzez promieniowanie
  • zmniejsza uszkodzenie wątroby przez związki toksyczne (m.in. alkohol i leki, toksyny)
  • przeciwdziała fizjologicznym zmianom powodowanym przez stresy, dzięki czemu
  • ułatwia przystosowanie organizmu do zmieniających się warunków środowiska
  • poprawia pamięć
  • wzmacnia system nerwowy
  • reguluje zawartość cholesterolu we krwi
  • przedłuża życie

  • Między innymi udowodniono, że żeńszeń stymuluje:
  • wydzielanie adrenaliny
  • działanie układu sercowo-naczyniowego
  • działanie układu trawiennego tlenowy i beztlenowy rozkład glukozy w wątrobie i nerkach
  • funkcję gruczołów dokrewnych ( w tym gruczołów płciowych)

  • Taki szeroki zakres oddziaływania żeńszenia na organizm powoduje, że uważa się go za uniwersalne lekarstwo polecane w wielu dolegliwościach, zwłaszcza wieku starczego, m. in.:
  • ogólnym osłabieniu i rekonwalescencji
  • fizycznym i umysłowym przemęczeniu
  • chorobach sercowo-naczyniowych
  • przewlekłych chorobach żołądka i jelit
  • chorobach wątroby i nerek
  • cukrzycy
  • gruźlicy
  • wzmożonej senności
  • niektórych formach impotencji
  • zaburzeniach nerwowych i psychicznych
  • braku apetytu
  • chorobach nowotworowych
  • niedokrwistości"

  • TRAGANEK

    Ta roślina również może wpływać pomocniczo przy chorobie nowotworowej. To także silny antyoksydant - przeciwdziała niszczeniu komórek przez wolne rodniki.

    Ponadto:
  • Wzmacnia odporność
  • Zwiększa witalność na choroby
  • Działa korzystnie w przypadku grypy i przeziębień oraz zapalenia oskrzeli
  • Obniża szkodliwe skutki stresu i wzmacnia odporność na stres
  • Działa osłaniająco w radioterapii i chemioterapii - chroni szpik przed uszkodzeniami
  • Poprawia krążenie krwi
  • Normuje ciśnienie
  • Do góry

    Wpływ umysłu i ćwiczeń mentalnych na zdrowie - w tym na nowotwory

    Wpływ umysłu i ćwiczeń mentalnych na zdrowie - w tym na nowotwory

    psychoneuroimmunologia Umysł - Twoje emocje, myśli, wyobrażenia nastawienia wpływają na Twój organizm już na poziomie komórkowym. Zostało to udowodnione wielokrotnie. Wpływem umysłu na zdrowie zajmuje się nauka medyczna zwana psychoneuroimmunologią. Wpływem umysłu na powstawanie i rozwój oraz leczenie raka zajmuje się psychoonkologia.

    Aby poznać część badań i relacji dotyczących wpływu umysłu na zdrowie - w tym na chorobę nowotworową - z punktu widzenia naukowego, przeczytaj tę podstronę:
    Psychoneuroimmunologia
    A w szczególności zamieszczoną tam historię Pana Wrighte'a.

    Jakie ćwiczenia mentalne możesz wykonać, by wspomóc leczenie nowotworu?

  • Relaksacje - np. trening autogenny Schulza, muzykoterapię, autohipnozę lub progresywne rozluźnianie mięśni. Badanie naukowe wykazały np. co do treningu autogennego, że jego regularne wykonywanie wyraźnie poprawia samopoczucie u aż 50% chorych na raka i RZS. Jedno z ćwiczeń relaksacyjnych zamieściłam na tej podstronie: Relaksacja - zabiegi Relaksację należy wykonywać codziennie, można dwa razy dziennie.

  • Medytacja - wiele relacji potwierdza, że medytacja może wspomagać leczenie raka. To pogłębiona forma relaksacji. O medytacji możesz poczytać tu: Medytacja

  • Wizualizacja - wyobraź sobie swój guz. Potem wizualizuj, jak stopniowa zanika, aż zniknie zupełnie. Poczuj przypływ sił i zdrowia oraz radość z wyzdrowienia. To tylko jeden z przykładów wizualizacji. Wszystkie ćwiczenia wizualizacyjne należy wykonywać w relaksie ciała i umysłu i z pełnym zaangażowaniem zmysłowym i emocjonalnym - tylko takie mogą działać. Udowodniono, że właściwie i regularnie przeprowadzane wizualizacje mogą wpływać na organizm już na poziomie komórkowym już po 6 zabiegu!

  • Wiara w życie i w wyzdrowienie - jeśli brak Ci wiary w wyzdrowienie, może Cię zabić nawet katar (efekt nocebo, efekt voodoo). Natomiast głęboka wiara w wyzdrowienie może Cię wyrwać nawet z ostatniej fazy raka (patrz: przypadek pana Wrighte'a na podstronie https://www.astrosalus.pl/psychoneuroimmunologia.html

  • Śmiech - znane są przypadki osób, które uwolniły się od raka dzięki śmiechowi. Na przykład pewien człowiek dowiedział się, że ma raka i zostało mu jakieś 3 m-ce życia. Zwolnił się pracy, pożyczył ulubione komedie i oglądał je całymi dniami śmiejąc się z nich serdecznie. Okazało się, że nie umarł po 3 m-cach. Udał się więc do swojego lekarza, który ze zdumieniem stwierdził, że guzy nowotworowe zniknęły. Śmiech powoduje wydzielanie się w organizmie endorfin - substancji, które silnie wzmacniają układ odpornościowy. A silny układ odpornościowy wytwarza m.in. tak zwane komórki K (zabójcy komórek nowotworowych). Miłość również wytwarza bardzo potężną dawkę endorfin, a więc:

  • Miłość do siebie. Osobiście jestem zdania, że osoby bezbrzeżnie kochające siebie nie mogą zachorować, gdyż miłość tworzy jakby energetyczny parasol ochronny wokół człowieka (a z punktu widzenia naukowego silnie wzmacnia układ odpornościowy za pomocą olbrzymiej dawki endorfin). Codziennie więc mów każdej części siebie i swojego ciała, że bardzo je kochasz, szanujesz, doceniasz. Czuj tę miłość. Ciało na szczerą miłość stosunkowo szybko może odpowiedzieć poprawą zdrowia i ogólnego samopoczucia.

  • Specyficzne rytuały - pewien siedmioletni chłopiec na przykład codziennie rysował swoją wizjęnowotworu, który go dręczył (wg lekarzy miał przed sobą niewiele życia) i potem darł kartkę i spłukiwał ją w ubikacji. Silna wiara w uzdrawiające działanie tego rytuału połączona z wizualizacją spowodowała, że chłopiec wyzdrowiał

  • Wybaczanie - okazuje się, że osoby, które wybaczają sobie i innym, niejednokrotnie powracają do zdrowia nawet w przypadku chorowania na raka (czasem i AIDS). Wydawać się więc może, że silne urazy wobec siebie czy innych mogą silnie obciążać ludzką psychikę, a przez to i organizm, a uwolnienie się od nich poprzez wybaczanie likwiduje to obciążenie, co może przyczynić się do poprawy, a nawet pełnego odzyskania zdrowia

  • Afirmacje - prawidłowo przeprowadzony i zindywidualizowany proces afirmacyjny może również wspomóc poprawę zdrowia

  • Metoda psychotroniczna Eveline Monahan - jest to połączenie relaksu, uzdrawiającej wizualizacji ze stanowczą afirmacją, a w zasadzie z rozkazywaniem swojemu ciału poprzez takie części umysłu, jak podświadomość i nadświadomość.

  • Metoda Silvy - czyli po prostu specjalna wizualizacja przeprowadzona w relakscie ciała i umysłu

  • Autohipnoza i hipnoterapia - odpowiednio dobrana może warunkować system immunologiczny i przez to poprawiać zdrowie

  • Psychoterapia - w szczególności terapia behawioralna - jak udowodniono naukowo może znacząco poprawić zdrowie. UWAGA: psychoanaliza freudowska zwykle zwiększa ilość zgonów ponad średnią! Tego rodzaju terapii stanowczo unikaj.

  • Cel w życiu. Jestem osobiście zdania, że jeśli ktoś nie posiada w życiu żadnego celu, szybciej umiera. Jeśli więc jesteś osobą aktywną, która chce wiele spraw zrealizować w swoim życiu, masz większe szanse na zdrowie, a w przypadku choroby na wyzdrowienie i dłuższe życie.

  • Więcej o metodach mentalnych wpływających na zdrowie = psychoneuroregulacji na podstawie badań psychoneuroimmunologia przeczytasz w mojej książce "Psychoneuroregulacja, czyli jak umysłwm wpływać na zdrowie" , która już niedługo zostanie wydana.
    Do góry

    Chińskie ćwiczenia zdrowotne jako wspomaganie w chorobie nowotworowej


    tao, medycyna chińska, chińskie leki I zioła Dowiedziono, że specjalne chińskie ćwiczenia zdrowotne mogą mieć znaczenie w naturalnym leczeniu raka - nawet w ostatnim jego stadium.
    Więcej o tych ćwiczeniach dowiesz się tu:
    Chińskie ćwiczenia zdrowotne

    Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo zdrowia i wiary w swoje siły
    Do góry

    KURSY PRZEZ INTERNET - UCZ SIĘ WYGODNIE W DOMU!

    | Medycyna naturalna | Czytaj też o medytacji

    Przez wyobraźnię do zdrowia i sukcesu

    umysł, wyobraźnia, wizualizacje

    Poznaj siłę wyobraźni! Dowiedziono, że za pomocą sugestywnej wizualizacji w stanie relaksu można wpływać na organizm już na poziomie komórkowym. To wielka szansa dla wszystkich chorych.
    Wizualizacje są stosowane też w sporcie w celu poprawienia wyników oraz w psychologii - do rozwoju osobistego i dla sukcesu. Wizualizacje działają, gdyż mózg...

    | Rozwój osobisty | Czytaj więcej o pracy mocy wyobraźni

    KONTAKT

    506 320 330

    Wyszukiwarka



    PODZIEL SIĘ stroną

    Podziel się na:

    KURSY LAST MINUTE

    Najbliższe terminy kursów

    NOWOŚCI

    PROMOCJE I ZNIŻKI

    Ucz się taniej! Kursy osobiste


    KURSY PRZEZ INTERNET

    Ucz się wygodnie w domu. Oszczędzaj czas i pieniądze!


    PROMOCJE, OKAZJE I KONKURSY

    Ucz się taniej lub za darmo, wygrywaj nagrody! Kursy internetowe


    NOWE STRONY

    w dziale O firmie i Inne


    DARMOWY KURS I E-BOOK

    Dowiedz się, jak chronić się przed rakiem


    BOGATY SŁOWNIK

    Prawdziwa Encyklopedia Zdrowego Życia


    DARMOWY KURS I E-BOOK

    Dowiedz się, jak uwolnić się od depresji


    PLIKI DO POBRANIA

    Skorzystaj z gratisów


    E-GAZETA

    Ciekawe artykuły na różne tematy


    DARMOWE PRÓBKI WYKŁADÓW

    Sprawdź, czego możesz się u nas nauczyć. Posłuchaj wykładów (kursy osobiste)


    VIDEO BLOG

    Poznaj mnie lepiej


    DARMOWE PRÓBKI KURSÓW ONLINE

    Dowiedz się,czego uczymy. Poczytaj wyjątki z lekcji


    MEDYCYNA LUDOWA

    Artykuły. Poznaj metody na zdrowie naszych babć!

    DARMOWY KURS I mini E-BOOK

    Dowiedz się, jak korzystać z kursów online


    FILMY I AUDYCJE

    Dowiedz się, czego się u nas nauczysz, przerób ćwiczenia z kursów


    KURSY ONLINE

    Kursy pzez internet

    Ciekawe kursy


    Kurs terapii Reiki

    Jak umysłem wpływać na zdrowie - kurs

    Kurs świecowania i konchowania uszu

    Uwolnij się od stresu! Techniki relaksacyjne - kurs

    Kurs realizacji celów w praktyce. Spełniaj marzenia!

    Kurs pracy z energiami - aura, czakry, meridiany

    Odmładzające ćwiczenia tybetańskie (ryty) - kurs

    Kurs Huny - teoria i praktyka

    Programowanie umysłu i sztuka pozytywnego myślenia. Afirmacje. Kurs

    Trenuj wyobraźnię i osiągaj sukces! Kurs

    Kurs uzdrawiania emocji w praktyce

    Kurs pracy z czakrami i czakroterapii

    Kundalini Reiki - podsystem tradycyjnego Reiki. Kurs

    Popularne posty

    • Naturalne leczenie nowotworów

      Możesz zapobiegać nowotworom i wspomagać ich leczenie naturalnie! Tu dowiesz się, jak to zrobić...

    • Jak umysł wpływa na zdrowie

      Udowodniono, że umysł wpływa na zdrowie. Twoje myśli, wyobrażenia, przekonania i uczucia wpływają na organizm...

    • Reiki - naturalnie do zdrowia

      Reiki to naturalna metoda na zdrowie. Jej działanie udowodnili naukowo amerykańscy lekarze. Każdy może nauczyć się terapii Reiki...

    • Jak stres wpływa na zdrowie.

      Stres jest przyczyną wielu chorób. Może też być powodem nowotworów. Techniki relaksu zaś wspierają zdrowie...